نسبت مختوم قلی با دین وفرهنگ
مختوم قلی فراغی با شعرهای زیبا، جذاب، پرمعنی و وزین خود با دین و مذهب و فرهنگ و هویت ترکمنها عجین شده است.ترکمنها برای وجود چنین شخصیتهایی در میان خودشان افتخار می کنند.اما کسانیکه برای شناساندن و معرفی او بیشترین تلاشها را با گرد آوری ونشر آثارش انجام داده اند شاعران و ادیبان و فرهنگیان ترکمن است. این بزرگان بعد از انقلاب با سرمایه های اندک و مردمی خود و با کمک مسئولین فرهنگ دوست دولتی بارگاهی بر آرامگاه او ساختند و این عمران و آبادانی هنوز هم بی وقفه ادامه دارد. هرسال برای بزرگداشت این شاعر بزرگ مراسمهای مختلفی در روز تولد او در اواخراردیبهشت ماه در سراسر ترکمن صحرا به مدت یک هفته تا ده روز برگزار می شود. این مراسمها همیشه با شور و شادی و ساز و آواز وشعر و سرود خوانی همراه می شود و مشتاقان موسیقی را سیراب می کند. اما مراسم در آخرین پنج شنبه ی اردیبهشت ماه در آرامگاه ایشان در آق طوقای به صورت مردمی و خودجوش بسیار با شکوه برگزار می شود و مراسم رسمی و دولتی هم با حضور مسئولین استانی در روز جمعه برگزار می شود. اما طی سالهای اخیر مختومقلی صاحبان جدیدی هم برای خودش پیدا کرده است آنها هم افراد مذهبی و سنتی هستند.این افراد منتقد وضع موجود هستند و آن را بر نمی تابند.این دوستان معتقدند مراسم همراه با لهو و لعب و گناه و آلوده به فساد است و نباید به این شکل برگزار شود و باید جلوی آن گرفته شود.لازم است در این خصوص به چند نکته اشاره شود.1 – اولاً مختومقلی فراغی در انحصار هیچکس و هیچگروهی نیست و همه می توانند ادعای همدلی و همراهی بکنند. سفره ی مختومقلی گسترده است هرنوع غذایی برای صاحبان سلایق مختلف پیدا می شود.2 – دوماً هیچکس حق ندارد برای اثبات خود خواستار حذف دیگران شود. اگر دوستان مذهبی و متشرع مراسمهای موجود فرهنگی را دوست ندارند می توانند در آن شرکت نکنند یا مراسم جداگانه ای برای خودشان تدارک ببینند. شما هم می توانید یک هفته مراسم مذهبی همراه با وعظ نصیحت بر گزار کنید در این رقابتها مردم هم گزینه های خود را انتخاب می کنند.3 – مهمترین ویژگی این برادران مذهبی برخوردهای حذفی آنهاست. اینها جا را برای دیگران تنگ می کنند . اینها معتقدند چون ما بر حق هستیم و راه ما درست است پس راه دیگران باطل است باید کنار گذاشته شود. این بر خوردهای حذفی و سلبی و تنگ نظرانه هر جا حاکم شود جز خرابی و عقب ماندگی چیزدیگری به بار نمی آورد. چه در عرصه مذهب چه در عرصه ی فرهنگ چه در عرصه سیاست و هنر.4 – بهترین راه به رسمیت شناختن تکثر، تفاوت و تنوع است. همه ی انسانها را نمی شود یک رنگ و یک عقیده کرد چون خداوند خودش نخواسته است.5 – برادرانی که فسادهای موجود در مراسمها را مطرح می کنند مگر همین فسادها و رذایل در جامعه وجود ندارد؟ مگر ما درشهرها و روستاها در کنارمساجد و حوزه های علمیه و در کنار عبادت، فسادهایی مانند اعتیاد و قمار ودزدی و گناهانی مانند قتل و خودکشی نداریم؟ اگر ما جامعه را توانستیم اصلاح کنیم بقیه ی موارد هم خود به خود اصلاح خواهد شد. پس بهتراست در مقابل واقعییات و مشکلات موجود واقع بین باشیم و خواستار کنار گذاشتن دیگران نشویم. 6 – مگر در زمان خودِ پیامبرگرامی اسلام فساد و گناه وجود نداشته است؟ گناهانی مانند زنا،ربا، قمار، مشروبات الکلی و امثال آن .پس به قول معروف هر جا آب هست گل هم وجود دارد مهم مقدار متعارف و قابل قبول آن است که از آن تجاوز نکند.7 – باید توجه کرد کسانیکه بصورت افراطی با موسیقی مخالفت کرده و آنرا از عروسیها حذف می کنند دانسته یا ندانسته پای شادی را به عزا هم باز می کنند. چون نیازهای طبیعی انسان را نادیده گرفتن به معنای حذف آن نیست بلکه آن نیاز طبیعی خودش را غیر طبیعی نشان خواهد داد که باید ازآن به شدت پرهیز کرد.
امان محمد خوجملی
